Sakrament pojednania składa się z czterech kroków: odczuwamy żal za nasze grzechy i nawrócenie serca, aby zmienić nasze drogi. Wyznajemy nasze grzechy i ludzką grzeszność przed księdzem. Otrzymujemy i przyjmujemy przebaczenie (rozgrzeszenie) i jesteśmy rozgrzeszeni grzechy. Świętujemy odwieczną miłość Boga do nas i zobowiązujemy się żyć życiem chrześcijańskim. Grzech szkodzi naszej relacji z Bogiem, nami samymi i innymi. Jak stwierdza Katechizm:
Grzesznik rani cześć i miłość Boga, własną godność ludzką… i duchowe dobro Kościoła, którego każdy chrześcijanin powinien być żywym kamieniem. W oczach wiary żadne zło nie jest większe niż grzech i nic nie ma gorszych konsekwencji dla samych grzeszników, dla Kościoła i dla całego świata. (KKK 1487, 1488)
Dojrzałe zrozumienie grzechu obejmuje refleksję nad naszymi myślami, czynami i zaniechaniami, a także badanie wzorców grzechu, które mogą pojawić się w naszym życiu. Ze skruszonymi sercami jesteśmy również wezwani do zastanowienia się nad wpływem naszych grzechów na szerszą społeczność i nad tym, jak możemy uczestniczyć w grzesznych systemach. Żal i nawrócenie prowadzą nas do szukania przebaczenia za nasze grzechy, aby naprawić zniszczone relacje z Bogiem, sobą i innymi. Wierzymy, że tylko wyświęceni kapłani mają zdolność odpuszczania grzechów od władzy Kościoła w imię Jezusa Chrystusa (KKK 1495). Nasze grzechy są przebaczone przez Boga przez kapłana. Duchowe skutki sakramentów pojednania obejmują: pojednanie z Bogiem, przez które penitent odzyskuje łaskę pojednanie z Kościołem odpuszczenie kary wiecznej poniesionej za grzechy śmiertelne odpuszczenie, przynajmniej w części, kar doczesnych wynikających z pokoju i pogody sumienia oraz pocieszenie duchowe wzrost siły duchowej do walki chrześcijan (KKK 1496) Indywidualna spowiedź z księdzem jest głównym sposobem rozgrzeszenia i pojednania grzechów ciężkich w Kościele. Sakrament Pojednania uwalnia nas od grzesznych zachowań i wzywa do całkowitego nawrócenia do Chrystusa. Pojednanie leczy nasze grzechy i naprawia nasze relacje.